Re-discovering Fort Santiago and Jose Rizal

Nasa elementarya pa ako noong una akong pumunta sa Fort Santiago.

Pinasyal ako ng nanay ko dito kasama ang kapatid ko. Dito ko unang nakilala si Jose Rizal.

Naaalala ko pa ang mga kulungan at ang mga lumang sasakyan na nakaparada sa loob nito. Iba na ang hitsura ng Fort Santiago. Sa pagpunta ko ulit dito, anak ko naman at asawa ang sinama ko. Masasabing mas maaliwalas na ito ngayon, pero para sa akin, tila hinahanap ng mata ko ang dating hitsura nito noon.

Si Gabriel ito, kunwari malalaglag sa “moat”

medyo nakakatakot itong tunnel na ito, o siguro imahinasyon ko lang…

May mga modelo ng mga tangke at eroplano sa exhibit nila

at meron ding mga lumang kanyon…

Madami ring mga turista…asawa ko yung naka-pula

Ang tindi ng sikat ng araw sa plaza armas,

Hindi ko sinasadyang mapatapat ito sa “ano” ni Rizal

Ang buto ni Rizal…pwede kayang kunan ito ng DNA niya para ma-clone siya?

Ang mahiwagang lampara ni Rizal at ang itinago niyang huling tula

Kuha ito sa loob ng dungeon, nakikita nyo ba ang spirit orbs?

Mas malinaw ang kuha ng spirit orb dito. Bawal pumasok sa loob ng dungeon, nakapadlock ito at madilim sa loob. Ang ginawa ni Gabriel ay ipinasok niya ang digicam sa loob ng gate at kumuha ng litrato, ayun may nakuha nga na mga “orbs”…mga kaluluwa kaya iyan ng dating nakakulong sa Fort Santiago?

At natapos ang paglalakbay namin sa Bagumbayan o Luneta, kung saan binaril si Dr. Jose Rizal

Salamat sa kabayanihan mo Rizal!